Osnivanju Zavoda doprinele su mnoge institucije. Neke od najistaknutijih su Prirodnjački muzej, Institut za ekologiju i biogeografiju i Šumarski fakultet.
Posebne zasluge pripadaju biologu Siniši Stankoviću koji je bio najveći podstrek za institucionalno organizovanje, jer je dao predlog za dalje akcione korake. Iako su u početku rada zadaci bili povereni grupi od tri stručnjaka, vremenom se Zavod za zaštitu prirode Srbije sve više razvijao i danas radi 68 zaposlenih lica. Sedište Zavoda se nalazi u Beogradu, a postoji i kancelarija u Nišu. Informacioni sistem sadrži veliku bazu podataka, što pored pored terenskih istraživanja i projekata zaštite biodiverziteta čini Zavod još više jedinstvenim.
Ova institucija članica je značajnih međunarodnih organizacija za zaštitu prirode: Međunarodne unije za zaštitu prirode (International Union for Conservation of Nature – IUCN), Federacije parkova Evrope (Europarc Federation) i Evropske asocijacije za konzervaciju geološkog nasleđa (The European Association for the Conservation of the Geological Heritage – ProGEO).
Posebno je značajna saradnja Zavoda sa instituacijama i organizacijama u Slovačkoj, Sloveniji, Hrvatskoj, Crnoj Gori, Severnoj Makedoniji i Republici Srpskoj.
O ZAŠTITI PRIRODE SRBIJE
Raznovrsnost biljnog i životinjskog sveta jeste ono što našu zemlju čini još lepšom i bogatijom. S obzirom na to da posedujemo mnogo prirodnih dobara, Zavod ih čuva stavljanjem pod zakonsku zaštitu.
ZAŠTITA PRIRODE PODRAZUMEVA:
utvrđivanje i procenu stanja u određenom delu prirode
utvrđivanje uslova i mera zaštite prirode i predela u prostornim i urbanističkim planovima
održivo korišćenje prirodnih resursa i kontrola njihovog korišćenja
izrada izveštaja o stanju prirode
povezivanje i usklađivanje nacionalnog sistema zaštite prirode sa međunarodnim sistemom zaštite prirode
podsticanje naučnog i stručnog rada u oblasti zaštite prirode
obaveštavanje javnosti o stanju prirode
ZANIMLJIVOSTI O ZAŠTITI PRIRODE SRBIJE U BROJEVIMA
Prvi propisi, koji su ujedno i počeci zakonske zaštite kojima se štite i čuvaju prirodni resursi datiraju iz 14. veka i zapisani su u Dušanovom zakoniku. Obedska bara je prvo zaštićeno područje na teritoriji Srbije još od 1874. godine. U okolini Sokobanje i Majdanpeka 1949. godine su zaštićena prva prirodna dobra: šumski rezervat Oštrozub, Mustafa i Felješana, ali i vodopadi Velika i mala Ripaljka. Fruška Gora je 1960. godine proglašena za prvi nacionalni park u Srbiji.
Pod zaštitom se danas nalazi 471 zaštićeno područje, od toga 5 nacionalnih parkova, 18 parkova prirode, 21 predeo izuzetnih odlika, 70 rezervata prirode, 6 zaštićenih staništa, 315 spomenika prirode i 36 područja od kulturnog i istorijskog značaja koja su zaštićena na osnovu ranijeg Zakona o zaštiti životne sredine i Zakona o zaštiti spomenika kulture.
Takođe na ovoj značajnoj listi su i 1784 strogo zaštićene divlje vrste i 860 zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva.
Da li ste posetili neki od nacionalnih parkova ili drugih zaštićenih područja i šta je na vas ostavilo najveći utisak?
Izvori:
https://ekoblog.info/dan-zavoda-za-zastitu-prirode-srbije/
